Piet J. van den Hout

[Dit blog verscheen op 20 mei 2019 op http://www.beleefdelente.nl/slechtvalk (Vogelbescherming Nederland)]

Omdat vlees makkelijker verteert dan planten, hebben vleeseters een eenvoudiger verteringsstelsel dan planteneters. Maar het belang van maaggrootte en darmlengte wordt meer dan alleen door dieet bepaald. De valken laten dat zien.  

Jagers die op snelle prooien jagen moeten licht zijn. Elke gram kan het verschil maken tussen een vangst en een misser. Het is niet voor niets dat slechtvalken hun braakballen vooral in de vroege ochtend werpen. Dan kunnen ze zonder overbodige ballast op jacht.

De lichaamsbouw van een dier bestaat altijd uit compromissen. Vogeljagers zoals valken, sperwers en haviken hebben vooral sterke spieren om hun snelle prooien te kunnen achtervolgen en te overweldigen. Dat gaat ten koste van hun maag-en-darmstelsel dat bij hen klein en licht is om snel en wendbaar te zijn.

Met die korte darm en sterke (zure) maagsappen verteren ze hun voedsel snel. Maar dan moeten ze wel licht verteerbaar voedsel eten. Zoals de borstspieren van vogels die als prima verteerbare biefstukjes tevoorschijn komen nadat de valk de borst van zijn prooi heeft schoon geplukt.

Bij buizerds en bosuilen loopt het zo’n vaart niet. Zij zitten stilletje op een uitkijkpost hun kans af te wachten en grijpen hun muizen of andere prooien na een korte snelle uitval. Dat kan verklaren waarom hun maag en darm groter zijn dan bij de vogeljagers.

In onze mensenwereld duidt ‘lichtgewicht’ op een onbeduidend persoon. In de wereld van de valken zijn het juist de lichtgewichten die de buit binnenhalen.